Na początku rozmowy zapytaliśmy o ogólne wrażenia i odczucia dotyczące pełnej pracowni i jej poszczególnych elementów. Oto, jak o SkriLabie opowiada Pani Katarzyna:

“W naszej szkole główną osobą koordynującą pracę drukarki 3D jest nauczycielka informatyki i takie rozwiązanie się u nas sprawdza. Niezależnie od tego, kto przyniesie projekt – na lekcje, na zajęcia dodatkowe czy przyjdzie z jakąś specjalną prośbą – model jest drukowany. Uczniowie są zafascynowani procesem drukowania za każdym razem. Jeśli chodzi o druk 3D, to również bardzo spodobał się mi oraz koleżankom z edukacji wczesnoszkolnej pomysł tego, aby na Skrimarkecie wprowadzić dodatkowe elementy do SkriKitu takie jak okna czy drzwi. Taki dodatek sprawił, że niepewne do tej pory nauczycielki nauczania początkowego są dużo bardziej chętne na działania z elementami inżynieryjnymi.”

Dopytaliśmy nieco o to, jak w takim razie wyglądała ta praca do tej pory:

“Namawiam nauczycieli nauczania początkowego do korzystania z klocków SkriKit – ja do tej pory korzystałam z nich już w 4 klasach. Wykorzystaliśmy klocki do wprowadzenia zagadnienia algorytmów, bardzo dobrze pracowało się z taką pomocą. Robiliśmy też doświadczenia dotyczące używania instrukcji – kiedy i co buduje się szybciej z instrukcją, a kiedy bez.

Pani Katarzyna dodaje:

“W zeszłym roku szkolnym prowadziłam zajęcia dodatkowe z puli dyrektora – “Robotyka” – i to na nich głównie wykorzystywaliśmy z uczniami SkriBoty i SkriKity. Na początku roku szkolnego zajęliśmy się zagadnieniem inżynierii, następnie krok po kroku złożyliśmy wszystkie 10 robotów i rozpoczęliśmy naszą przygodę z programowaniem. Zarówno mi – prowadzącej – jak i uczniom bardzo się ta praca podobała. Zaskoczyliśmy się w ciągu roku, kiedy wyszła zaktualizowana aplikacja do robota – okazało się, że w kilku z nich musieliśmy przepiąć silniki, w kilku też diody led zaczęły płatać nam figle – zamiast zielonego światła świeciło się np. czerwone. I o tyle, o ile dla starszych uczniów było to ciekawe doświadczenie –  spróbować zdefiniować i rozwiązać problem o tyle dla młodszych było to niemiłe zjawisko, im dużo ciężej było zrozumieć, co się zadziało, oczekiwali szybkiego efektu.”

Jednak nasze SkriBoty w Jaworznie pojawiały się nie tylko podczas zajęć dodatkowych:

“Korzystałam też ze SkriBotów na lekcjach fizyki – omawiałam z uczniami ruch jednostajny prostoliniowy. Zajęcia uczniom bardzo się podobały – oczywiście za efekt “wow” odpowiadało to, że nie robiliśmy kolejnego klasycznego doświadczenia, a pracowaliśmy na SkriBotach. To, co było wartością dodaną do lekcji, to obserwacja, że na śliskich powierzchniach robot porusza się nieco mniej jednostajnie. Maty miejskie są pokryte powłoką, po której SkriBot świetnie się porusza – jednak w ramach lekcji potrzebowałam dłuższego odcinka trasy do pokonania. Jeżdżenie z jednej maty na drugą nie zdało egzaminu, zatem SkriBoty jeździły po ławkach. I tutaj trzeba było policzyć średnią prędkość tak, aby zniwelować te pojedyncze momenty, w których SkriBoty się ślizgały.”

Na koniec naszej rozmowy zapytaliśmy panią Katarzynę o przydatność naszej platformy Skriware Academy. Oto, co usłyszeliśmy:

“Używałam Skriware Academy dosyć często, zwłaszcza na początku. Bardzo przypadła mi do gustu lekcja o design thinking – tam jest fajne wprowadzenie – sprawdziło mi się. Nie działaliśmy potem co prawda na SkriBotach tylko na SkriKitach, ale lekcja spełniła moje oczekiwania i bardzo podobała się uczniom – zdefiniowanie problemu, zaadresowanie odbiorców i wspólne działanie. Bardzo podoba mi się to, że w scenariuszach realizowane są fragmenty podstawy programowej – namawiam w związku z tym nauczycieli i dyrekcję do tego, aby spróbowali z tym działać. W związku z tym przed rozpoczęciem obecnego roku szkolnego przeszkoliłam nauczycieli jak wykorzystywać robotykę w nauczaniu, pokazałam różne roboty i sposoby pracy, pokazałam przykładowe scenariusze. Przygotowałam też tablet z materiałami dotyczącymi SkriBota, na którym nauczyciele mogą szybciej niż w Academy dotrzeć do konkretnych materiałów”.